Dolores Cannon – Autorka badaczka hipnozy regresyjnej
“Jesteśmy istotami z kosmosu - Ziemia nie jest naszym jedynym domem. Zanim podjęliśmy decyzję, aby narodzić się tu, gdzie żyjemy teraz i nauczyć się swoich lekcji, nasze życie toczyło się w odległych galaktykach. Pamięć o tym zapisana jest w podświadomości. Ziemia to zaledwie krótki przystanek w podróży, która trwa wiecznie. Kiedy zakończymy już naszą ziemską wędrówkę, ruszymy dalej, aby odkrywać nowe światy..”
- Dolores Cannon
Na Dolores Cannon trafiłem przypadkiem (ale czy aby na pewno!?). Szukając treści na youtube trafiłem na wywiad z miłą starszą Panią, która okazało się spokojnym i zrównoważonym głosem prawi o takich rzeczach, że ciarki pojawiają się na rękach. Niestety zmarła już terapeutka jest do dzisiaj kopalnią wiedzy na temat naszego istnienia, reinkarnacji w innych wymiarach, procesie wznoszenia naszej planety i obcych cywlizacjach. Wiedzę tą posiadła prowadząc przez blisko 50 lat sesje hipnozy regresyjnej, za pomocą swojej wyjątkowej techniki, znanej jako QHHT (Quantum Healing Hypnosis Technique)
Kim jest Dolores Cannon?
DOLORES CANNON, hipnoterapeutka regresyjna i badaczka zjawisk parapsychicznych, która zapisywała „utraconą” wiedzę, urodziła się w 1931 roku w St. Louis w stanie Missouri [przyp. tłum. — zmarła w 2014 roku]. Mieszkała i kształciła się w St. Louis aż do 1951 roku, kiedy to poślubiła zawodowego żołnierza marynarki wojennej. Następne 20 lat spędziła, podróżując po całym świecie jako typowa żona marynarza, wychowując swoje dzieci. W 1970 jej mąż został zwolniony z pracy jako niepełnosprawny weteran i przenieśli się na wzgórza Arkansas.
Następnie rozpoczęła karierę pisarską i zaczęła pisać artykuły do różnych czasopism i gazet. Od 1968 roku zajmowała się hipnozą, a od 1979 roku zajmowała się wyłącznie terapią i regresją do przeszłych wcieleń. Studiowała różne metody hipnozy, opracowała własną unikalną technikę, która pozwoliła jej na pozyskiwanie informacji od jej klientów w najbardziej efektywny sposób. Dolores uczyła swojej unikalnej techniki hipnozy na całym świecie. W 1986 roku rozszerzyła swoje badania o obszar związany z UFO. Przeprowadzała na miejscu badania podejrzanych lądowań UFO i badała kręgi zbożowe w Anglii. Większość jej pracy w tej dziedzinie polegała na gromadzeniu dowodów poprzez hipnozę osób podejrzewanych o uprowadzenia.
Dolores była międzynarodową prelegentką, która wykładała na wszystkich kontynentach świata. Jej piętnaście książek przetłumaczono na dwadzieścia języków. Miała audycje radiowe i programy telewizyjne emitowane na całym świecie. Artykuły o Dolores pojawiły się w kilku amerykańskich i międzynarodowych czasopismach i gazetach. Dolores była pierwszą Amerykanką pierwszą cudzoziemką, która otrzymała w Bułgarii „Nagrodę Orfeusza” za największy postęp w badaniach zjawisk parapsychicznych. Otrzymała nagrody za wybitny wkład i za całokształt twórczości od kilku organizacji zajmujących się hipnozą. Dolores miała bardzo liczną rodzinę, która utrzymywała ją w równowadze między „prawdziwym” światem swojej rodziny a „niewidzialnym” światem jej pracy. Niestety w wieku 83lat, 18 października 2014, odeszła z naszej Ziemi, inkarnując zapewne w nowym, lepszym miejscu.
Pierwsze zetknięcie z reinkarnacją
W latach 60. Dolores i jej mąż Johnny używali prostych technik hipnozy do zmiany nawyków (rzucenie palenia, utrata wagi itp.). Dolores po raz pierwszy zetknęła się z reinkarnacją w 1968 roku, gdy ona i jej mąż zostali poproszeni przez jednego z lekarzy w bazie marynarki wojennej w Teksasie, w której Johnny służył, o pomoc jednej z jego pacjentek za pomocą hipnozy. Kobieta cierpiała na zaburzenie jedzenia spowodowane nerwami, była skrajnie otyła, miała wysokie ciśnienie krwi i problemy z nerkami. Lekarz uważał, że hipnoza mogłaby jej bardzo pomóc w relaksacji.
W trakcie sesji kobieta niespodziewanie zaczęła opisywać sceny z poprzedniego życia, w którym była flapperką, mieszkającą w Chicago w latach 20. XX wieku. Dolores i Johnny obserwowali, jak kobieta dosłownie przeistacza się w inną osobowość z innym wzorcem mowy i manierami ciała. Pomimo że było to niezwykle dziwne i zupełnie niewytłumaczalne, postanowili kontynuować sesję, aby zobaczyć, co uda im się odkryć. W ciągu kilku następnych miesięcy Dolores i Johnny cofnęli kobietę przez pięć różnych i odrębnych wcieleń, aż do momentu, kiedy została stworzona przez Boga. Cała historia tego wydarzenia została opisana w pierwszej książce Dolores, „Five Lives Remembered” (2009).
Sesje te miały miejsce w czasach, gdy regresja do poprzednich wcieleń była niemal nieznanym pojęciem. Nie było jeszcze ruchu New Age, metafizyka była odległa o dziesięciolecia, a nie istniały żadne książki, instrukcje ani zasoby, które mogłyby pomóc w takim przypadku. Okazało się to jednak błogosławieństwem w przebraniu, ponieważ skłoniło Dolores i Johnny’ego do stworzenia własnych zasad i technik, bez nadzoru ustalonego ciała medycznego, co oznaczało, że nie byli ograniczeni ani skrępowani w swoim podejściu. W wyniku braku kogokolwiek, kto mógłby im powiedzieć, co robić, jak to robić lub co jest możliwe, a co nie, eksperymentowali z nieugaszoną ciekawością i entuzjazmem.
Wspomienia z przeszłości i QHHT
Jej wczesna praca była mocno skoncentrowana na reinkarnacji, co zapoznało ją i uczyniło komfortową z koncepcją podróży w czasie. Wielu jej wczesnych klientów opisywało sceny z poprzednich żyć, gdzie żyli w różnych dekadach, wiekach, a nawet tysiącleciach w różnych kontekstach społecznych i miejscach na całym świecie. Następnie spędzała tygodnie na badaniu charakterystyk życia w miejscach i okresach, które opisywali jej klienci, aby zweryfikować autentyczność wyników, które rejestrowała. Dolores upewniała się, że jedzenie, które jedli, ubrania, które nosili, język, którym się posługiwali, pieniądze, które używali, prace, które wykonywali, normy społeczne, których przestrzegali, rozrywki, które lubili lub w których uczestniczyli, religijne filozofie, w które wierzyli, i opisywane przez nich krajobrazy geograficzne były typowe dla życia w „tym” konkretnym czasie. Poprzez ten rygorystyczny proces weryfikacji Dolores zapewniała autentyczność swoich wyników.
Jej wczesne zrozumienie reinkarnacji wydaje się dość proste w porównaniu do tego, jak bardzo rozwinęła się jej praca. Jednak patrząc wstecz na to, gdzie zaczynała i jak otrzymywała informacje, Dolores zrozumiała, że „oni” zaczynali powoli budować fundament, na którym zrozumiałaby, komunikowałaby się i wyjaśniała znacznie bardziej skomplikowane i złożone idee oraz koncepcje, które miała otrzymać w przyszłości.
Przeprowadziwszy sesje z tysiącami klientów, rejestrując te same wyniki raz za razem i spędzając ogromne ilości czasu i energii na weryfikację autentyczności poprzednich żyć swoich klientów, Dolores była w stanie zdecydowanie stwierdzić, że jej wyniki były naprawdę autentyczne i że dotarła do niesamowicie potężnego źródła informacji. Gdy badała dalej, stopniowo zdała sobie sprawę, że informacje, które otrzymywała o poprzednich życiach, różnych okresach czasowych i innych tematach, nie pochodziły tak naprawdę z świadomych umysłów jej klientów, których hipnotyzowała.
Podobnie jak rozwój jej techniki hipnozy odbywał się powoli i z wielką cierpliwością, tak samo odpowiedzi na te pytania pojawiały się stopniowo. Po wielu latach praktyki i badań Dolores w końcu zdała sobie sprawę, że wspomnienia poprzednich żyć i dodatkowe informacje, które otrzymywała przez klientów, były dostarczane przez znacznie większą, potężniejszą i bardziej wszechwiedzącą część ich samych, której świadome umysły nie były świadome.
Postanowiła nazwać to Podświadomością, ponieważ była to część umysłu każdego człowieka, która absolutnie istnieje, ale leży tuż poniżej poziomu naszej świadomości, obserwując. Kiedy jest kontaktowana i komunikowana, nie ma pytania, na które nie mogłaby odpowiedzieć na temat obecnego życia danej osoby lub któregokolwiek z jej poprzednich żyć. Po rozwijaniu i udoskonalaniu swojej techniki przez wiele lat, zastępując czasochłonne i żmudne metody indukcji podejściem wykorzystującym głos, obrazowanie i wizualizację, Dolores ustanowiła swoją Quantum Healing Hypnosis Technique. Technika ta umożliwia bezpośredni kontakt i komunikację z Podświadomością każdej osoby w celu uzyskania odpowiedzi na wszelkie pytania i może również stanowić podstawę do natychmiastowego uzdrowienia.
Przełamanie paradygmatów
W trakcie rozwoju swojej kariery, powtarzającym się motywem dla Dolores było osiąganie „strefy komfortu” w zrozumieniu danego obszaru. Następnie Podświadomość wprowadzała nową koncepcję, która często całkowicie kwestionowała jej system wierzeń i zmuszała ją do rozszerzenia sposobu myślenia. Przykładem takiego zdarzenia było, gdy Podświadomość przedstawiła ideę, że czas nie istnieje naprawdę tak, jak człowiek go pojmuje. Każda chwila to TERAZ. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość istnieją tylko w TERAZ. Zostaliśmy wytrenowani, aby postrzegać czas jako liniowy postęp wydarzeń oparty na obrocie Ziemi wokół Słońca.
Według tego rozumowania, mielibyśmy zupełnie inną koncepcję czasu, gdybyśmy żyli na innej planecie. Jakiego „czasu” używalibyśmy, gdybyśmy podróżowali przez kosmos, nie orbitując wokół Słońca? Czas to po prostu perspektywa, którą przyjmujemy. Ta koncepcja została po raz pierwszy przedstawiona w książce „Keepers of the Garden” (1993), która wyjaśnia pozaziemskie pochodzenie ludzkości i opisuje grupę zwaną „Rada”, która towarzyszy ludzkości od samego początku. W książce wyjaśniono, że ludzkość jest jedynym gatunkiem w historii, który wynalazł sposób mierzenia czegoś, co nie istnieje. Rozszerzenie myślenia przyszło wraz z akceptacją, że wszystkie rzeczy, wydarzenia i życia istnieją jednocześnie w TERAZ. Te koncepcje są rozwinięte znacznie głębiej w późniejszych książkach, szczególnie w serii „Convoluted Universe”.
Podświadomość stwierdziła, że ludzkość nigdy naprawdę nie dotrze do gwiazd, dopóki nie uwolnimy się od głęboko zakorzenionego pojęcia czasu i nie uznamy uniwersalnej rzeczywistości, że wszystko istnieje w TERAZ.
Kolejnym przykładem konieczności rozszerzenia swojego systemu wierzeń była sytuacja, gdy jej zainteresowania skierowały ją do badania, co dzieje się między jednym życiem a drugim. Wyniki tych poszukiwań zostały opublikowane w książce „Between Death and Life” (1993) i w sposób elokwentny opisują, co dzieje się w momencie śmierci, gdzie trafiamy po życiu, jak patrzymy wstecz i analizujemy nasze życia, gdy są zakończone oraz jaki był cel życia.
Przekaz Nostradamusa
Na początku lat 80. Dolores natrafiła na fascynujący przypadek, w którym zregresowała kobietę, która zaczęła opisywać życie, w którym była uczennicą francuskiego proroka Michela De Nostradame, bardziej znanego jako Nostradamus. Nostradamus zasłynął z pisania proroctw zapowiadających wydarzenia wielkiej destrukcji i dewastacji w historii.
W połowie sesji, gdy kobieta opisywała swoje życie, jej osobowość nagle ustąpiła, a Nostradamus sam zaczął mówić przez nią bezpośrednio do Dolores. Powiedział jej, że chce, aby napisała książkę (która okazała się być trzema książkami), aby dostarczyć ludzkości większego zrozumienia i wyjaśnienia prawdziwych znaczeń jego czterowierszy (proroctw).
Opierając się na tym, co zostało omówione w poprzedniej sekcji na temat koncepcji czasu, warto zauważyć, że jedną z fascynujących cech dialogu Dolores z Nostradamusem było to, że mówił z nią bezpośrednio ze swojego czasu, gdy żył w XVI wieku. Nie był to jego duch komunikujący się z zaświatów, ale raczej sam Nostradamus komunikujący się, gdy żył we Francji, a Dolores żyła w Arkansas. Nostradamus wyjaśnił Dolores, że nigdy nie straci z nią kontaktu i że będzie przekazywał wiadomości bez względu na to, kim byli jej klienci.
Opisał, że w wyniku Inkwizycji był zmuszony maskować swoje wiadomości, aby nie zostały zniszczone i mogły zostać rozszyfrowane później. W wyniku ewolucji języka francuskiego współcześni tłumacze często źle interpretowali wiele z jego prawdziwych znaczeń. Intencją Nostradamusa było skorygowanie tych błędnych interpretacji, dyktując prawdziwe znaczenia swoich wizji Dolores, aby mogła je opublikować dla świata. Chciał nas ostrzec, abyśmy zrozumieli, że to my tworzymy naszą przyszłość i że to nasz wybór, aby po prostu obrać inną drogę, tym samym unikając najgorszych scenariuszy, które przewidział. Jedną z jego najbardziej potężnych i przejmujących wiadomości było: „Jeśli powiem ci najgorsze rzeczy, jakie twoje umysły są w stanie stworzyć, czy zrobisz cokolwiek, aby to zmienić?”
Nostradamus szczegółowo opisuje, jak nasze umysły tworzą rzeczywistość, którą doświadczamy. Uznając to, łatwo jest zrozumieć, jak ciągły napływ negatywnych informacji z globalnych mediów dotyczących polityki, edukacji, finansów, religii, wojny, chorób, narkotyków, przestępczości i środowiska utrzymuje wielu ludzi skoncentrowanych na tych scenariuszach (a zatem tworzących i doświadczających ich w swoim życiu).
Po kilku latach pracy z Nostradamusem, który dyktował prawdziwe, zamierzone znaczenia swoich wiadomości, Dolores opublikowała trzy książki w serii zatytułowanej „Conversations With Nostradamus” (Rozmowy z Nostradamusem), szczegółowo opisujące dokładne znaczenia 1000 czterowierszy i proroctw bezpośrednio od samego proroka. Proroctwa omawiane w książkach obejmują stworzenie superkomputerów, rozwój internetu, nieprzewidywalne wzorce pogodowe, zmiany na Ziemi i ich wpływ na główne kraje i miasta, wojnę na Bliskim Wschodzie, rządy światowe, politykę, rok 2012, równoczesny czas, Antychrysta, broń nuklearną, AIDS pochodzące od małp i jego celowe rozprzestrzenianie przez rządy świata, brytyjską monarchię, stan świata po Przesunięciu. Samo Przesunięcie, rozpad Związku Radzieckiego na różne niezależne państwa, papieża, ukryte informacje o wielkim znaczeniu dla ludzkości zakopane gdzieś na pustyni na Bliskim Wschodzie, katastrofę promu kosmicznego Columbia i wizyty ras pozaziemskich.
UFO, Istoty Pozaziemskie i Życie na Innych Planetach
W połowie lat 80. XX wieku praca Dolores zaczęła stopniowo zmierzać w zupełnie nowym kierunku eksploracji. W 1985 roku została wprowadzona w tematykę UFO i badania ET (Extra-Terrestrial) podczas swojego pierwszego corocznego spotkania MUFON (Mutual UFO Network), jednej z największych i najbardziej szanowanych organizacji badających zjawiska UFO na świecie. Rok później Dolores wybrała się do Wielkiej Brytanii, gdzie prowadziła badania terenowe podejrzewanych lądowań UFO i badała liczne kręgi w zbożu znalezione na angielskiej wsi. W 1987 roku, podczas jednego z corocznych spotkań MUFON, poproszono ją o przeprowadzenie sesji z kobietą, która czuła, że przeżywała doświadczenia związane z porwaniami, ale nie była w stanie zapamiętać żadnych szczegółów. Do tego momentu technika hipnozy stosowana przez Dolores automatycznie przenosiła jej poddanych do poprzedniego życia. Musiała zmodyfikować swoje podejście, aby utrzymać się w bieżących wydarzeniach zamiast wchodzić w przeszłe życie. Ze względu na zainteresowanie tą kobietą i samą Dolores, ponad 30 obserwatorów mogło uczestniczyć w sesji, co nie sprzyjało „eksperymentowi”. Niezwykle, zarówno zmiana jej zwykłego podejścia, jak i wysoce nietypowe środowisko, w którym odbywała się sesja, okazały się bardzo skuteczne i przyniosły niesamowite rezultaty.
Dolores dowiedziała się, że niektórzy ludzie doświadczali kontaktów z istotami pozaziemskimi od wczesnego dzieciństwa i że często istnieją wielopokoleniowe związki między rodzinami ziemskimi a rasami pozaziemskimi. Małe szare istoty zostały w rzeczywistości stworzone jako rodzaj biologicznych robotów przez inną rasę, znacznie bardziej zaawansowaną niż ludzkość. To wyjaśnia, dlaczego tak wiele osób opisuje małe szare istoty jako niezwykle zimne, niemal pozbawione emocji. Rasy, które je stworzyły, to znacznie wyżsi szarzy z bardzo szczupłymi tułowiami, chudymi kończynami i dużymi, czarnymi oczami. Podczas swoich przygód w badaniach nad ET i UFO, Dolores zetknęła się z licznymi bytami pozaziemskimi, które przekazywały informacje i zrozumienie poprzez jej poddanych. Istnieje naprawdę ogromne bogactwo życia we wszechświecie, występujące we wszystkich kształtach, formach i rozmiarach.
Jej książka „The Custodians” (1998) stanowiła przełomową publikację dla Dolores po ponad 20 latach regresji klientów z doświadczeniami związanymi z ET i UFO. Dowiadujemy się, że niemal wszystkie przypadki tzw. porwań są w rzeczywistości wzajemnymi umowami zawartymi przed inkarnacją w celu wzajemnej pomocy. Tak jak doświadczamy amnezji na temat tego, kim jesteśmy i skąd pochodzimy przed inkarnacją na Ziemi, tak samo doświadczamy amnezji dotyczącej umów i porozumień, które zawarliśmy z innymi przed naszym przybyciem tutaj. Problemem dzisiejszego świata jest to, że perspektywa większości ludzkości na temat istot pozaziemskich została ukształtowana i zmanipulowana przez media głównego nurtu, systemy religijne i dogmaty naukowe. Jak niewiele osób jest naprawdę w stanie podejść do tego tematu z obiektywnym, bezstronnym podejściem. Rozpoznając to, łatwo jest zrozumieć, dlaczego tak wielu ludzi podchodzi do tego tematu z lękiem, odrzuceniem lub całkowitą negacją.
Spleciony wszechświat
Po ponad 30 latach badań i pisania na tematy takie jak życie i śmierć, reinkarnacja, pochodzenie ludzkości, UFO i istoty pozaziemskie, proroctwa Nostradamusa oraz wiele innych, Dolores zaczęła zdawać sobie sprawę, że informacje, które otrzymywała, stawały się zbyt szerokie i różnorodne, by je kategoryzować w jednej, czy nawet kilku, specyficznych dziedzinach. Ponieważ musiała dostosowywać się do zmian przez całą swoją karierę, zdecydowała się opublikować swoje nowe prace w serii zatytułowanej „The Convoluted Universe”. Dolores opublikowała 5 tomów i stwierdziła, że te książki są dla tych, którzy chcą, aby ich umysły zostały „wygięte jak precel”.
Poruszane tematy obejmują: moc ludzkiego umysłu, czym naprawdę jest świadomość, moc naszych myśli i intencji, równoległe wszechświaty, alternatywne rzeczywistości, zaginione cywilizacje, starożytną historię, tajemnice Ziemi (takie jak Trójkąt Bermudzki, Stonehenge i Potwór z Loch Ness), szczegóły doświadczeń ludzi, którzy zostali zregresowani do żyć na innych planetach, istoty składające się całkowicie z energii, jak rzeczywistość jest jedynie hologramem, jak jesteśmy fragmentami wieloaspektowych dusz, życia w nie-ludzkich ciałach (jako rośliny, zwierzęta i owady), jak wiele pomocy jest udzielanej Ziemi i ludzkości w miarę jak przechodzimy przez ten okres transformacji i dojrzewania. Jak wiele osób żyjących teraz na Ziemi to Dusze Wolontariusze, które inkarnowały na Ziemi w tym czasie, aby pomóc podnieść wibracje planety i jej mieszkańców.
Trzy fale ochotników i nowa ziemia
W trakcie swojej kariery, Dolores zidentyfikowała wzorzec w opowieściach wielu swoich klientów. Chociaż wielu ludzi opowiadało o przeszłych życiach w różnych sytuacjach, społeczeństwach i kulturach na Ziemi w różnych okresach, niektórzy klienci Dolores opisywali, że obecne życie jest ich pierwszym i jedynym na Ziemi. Kiedy pytano ich, skąd pochodzą, odpowiadali po prostu „Źródło” i wyrażali głęboką tęsknotę za „domem”. Dalsze sesje z takimi osobami ujawniały, że pierwsze inkarnacje są wolontariuszami, którzy przybyli na Ziemię w tym specyficznym czasie z zamiarem pomocy ludzkości w podniesieniu jej wibracji w procesie wzniesienia. Niektórzy wolontariusze nigdy wcześniej nie żyli w fizycznym ciele, inni żyli jako istoty kosmiczne w cywilizacjach pozaziemskich na innych planetach, a jeszcze inni pochodzą z innych wymiarów. Z powodu amnezji, którą wszyscy doświadczamy przed wejściem do ziemskiej rzeczywistości, nie pamiętają oni ani swojej misji, ani swojego pochodzenia. W rezultacie te piękne dusze mają niezwykle trudne przystosowanie się do naszego chaotycznego świata i pełnią kluczową rolę w pomaganiu nam wszystkim w tworzeniu Nowej Ziemi.
W książce „Trzy Fale Wolontariuszy i Nowa Ziemia” (2011), Dolores opisuje wezwanie, które wyszło do wolontariuszy, aby pomóc Ziemi w wyniku zrzucenia bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki w 1945 roku. Pierwsza fala wolontariuszy, która przybyła, to „przewodnicy” i miała zdecydowanie najtrudniejsze zadanie, torując drogę tym, którzy przyszli po nich. Druga fala działa jako anteny energii, ich zadaniem jest po prostu istnieć i wpływać na tych wokół siebie. Trzecia fala wolontariuszy, wiele dzieci z niesamowitymi talentami, zdolnościami i wspomnieniami, to dosłownie dar dla świata. Posiadają wiedzę i mądrość, które pomogą ludzkości ukończyć przejście i pokonać wiele przeszkód, które leżą przed nami.
Po posegregowaniu informacji Dolores ustaliła, że w ostatnich latach na Ziemi pojawiły się trzy fale wolontariuszy po raz pierwszy inkarnujących się na naszej planecie.
Pierwsza fala (teraz w wieku około 50-60lat)
miała najtrudniejsze zadanie „rozpoznających teren” i wytyczających szlak dla następnych. Te osoby mają często uczucie chęci powrotu do domu, nie chcą być na świecie na którym panuje taka ilość niezrozumiałych dla nich energii przemocy i nienawiści. Mimo, że często prowadzą dość szczęśliwe życie nie czują się tu dobrze. Czasem do tego stopnia, że próbują, „bez powodu” popełnić samobójstwo.
Druga fala (teraz w wieku 30-40lat)
jest nieco łatwiej przystosować się do życia w warunkach ziemskich. Zwykle ich życie polega na pomaganiu innym, nie wytwarzają sobie karmy i przeważnie pozostają niezauważeni. W trakcie sesji są opisywani jako „anteny”, „kanały” lub „obserwatorzy”. Przybyli tutaj po to żeby przekierowywać energię tam gdzie jest najbardziej potrzebna. W większości robią to intuicyjnie, świadomie nie zdają sobie sprawy ze swojej roli.
Trzecią falę stanowią obecni nastolatkowie,
którzy zeszli na Ziemię z całą potrzebną wiedzą (na poziomie podświadomości) i ze zmienionym DNA. Te dusze łatwo się przystosowują do ziemskich warunków, nie mają problemów (chyba, że wytworzonych przez dorosłych starających je dopasować je na siłę do „normalności”).
W zastosowaniu tego rozwiązania czas stanowi najważniejszy czynnik. Zbliżamy się coraz szybciej do momentu przełomu i przejścia na Nową Ziemię. Już nie ma nawet czasu na dorastanie tych dusz w ludzkiej postaci. Dlatego też niektóre dusze-wolontariusze przejmują żyjące ciała dorosłych ludzi. Zwykle w momencie doświadczeń bliskich śmierci. Nie jest to opętanie – dzieje się to za zgodą i wiedzą dusz, które ustępują miejsca wolontariuszowi. Nowa dusza ‘przejmuje” część wspomnień osoby, w którą się wciela żeby umieć się odnaleźć w nowym środowisku, ale „niesamowicie odmienia się”.
Dolores Cannon jest autorką łącznie 15 książek, z czego 10 z nich zostało przetłumaczone na język polski. Gdybyście jednak stronili od książek (żywię nadzieję, że tak nie jest) to na youtube można znaleźć wiele wywiadów z Dolores, przetłumaczonych na nasz język. Książki są bardzo obszerne i przykładowo 5 tomów splecionego wszechświata to blisko 2500 stron 🙂 Polecam lekturę jak i wywiady, bo można w nich znaleźć bardzo dużo elementów, całej naszej układanki jaką przyjdzie nam rozwiązać już w niedalekiej przyszłości!
